Prof. dr kpt. ż.w. Aleksander Hubert Walczak, wieloletni rektor szczecińskiej morskiej uczelni, mentor i wychowawca, wzór dla całej naszej społeczności, został uhonorowany tytułem doktora honoris causa AMS.
To pierwszy taki tytuł nadany przez Senat i władze szczecińskiej uczelni.
- Jest to wyjątkowe wyróżnienie dla całego środowiska akademickiego – mówił w przemówieniu JM Rektor dr hab. inż. kpt. ż.w. Wojciech Ślączka, prof. AMS. – W roku obchodów 75-lecia Szkolnictwa Morskiego na Pomorzu Zachodnim postanowiliśmy wyróżnić wybitnego człowieka, szczególnie zasłużonego dla rozwoju nauki, kultury i życia społecznego – dodawał.
Laudację wygłosił Promotor doktora honoris causa – dziekan Wydziału Nawigacyjnego, dr hab. inż. st. of. Paweł Zalewski, prof. AMS. – Podziwiam niesamowitą aktywność i entuzjazm twórczy oraz racjonalne, ale nacechowane humanizmem podejście i życzliwość dla ludzi – mówił. – Profesor Aleksander Walczak jest wybitnym wychowawcą pokoleń nawigatorów w Polsce, współtwórcą polskiego szkolnictwa morskiego, orędownikiem zarówno tradycyjnych wartości w pracy na morzu, jak i wdrażania nowych rozwiązań technologicznych – dodawał promotor.
Laudację wygłosił Promotor doktora honoris causa – dziekan Wydziału Nawigacyjnego, dr hab. inż. st. of. Paweł Zalewski, prof. AMS. – Podziwiam niesamowitą aktywność i entuzjazm twórczy oraz racjonalne, ale nacechowane humanizmem podejście i życzliwość dla ludzi – mówił. – Profesor Aleksander Walczak jest wybitnym wychowawcą pokoleń nawigatorów w Polsce, współtwórcą polskiego szkolnictwa morskiego, orędownikiem zarówno tradycyjnych wartości w pracy na morzu, jak i wdrażania nowych rozwiązań technologicznych – dodawał promotor.
Podsumowując swoją pracę dla morza, w 2015 r. w autobiografii „Z zaułka wspomnień” prof. Walczak napisał:
„W obszarze gospodarki morskiej konieczne było uznanie roli i znaczenia dla kraju sfery edukacyjnej, przyjęcie programu kształcenia świadomości morskiej społeczeństwa, zapewnienie interesów strategicznych Unii Europejskiej, w tym także w sferze badań morskich. (…) Dysponując doświadczoną kadrą naukowo-dydaktyczną, należytym zapleczem lokalowo-laboratoryjnym i jednostek pływających, współczesną strukturą organizacyjną, spełniającą krajowe i międzynarodowe wymagania edukacyjne, potwierdzone dobrą opinią o polskich kadrach morskich zatrudnionych na światowym rynku żeglugowym oraz zainteresowanie młodzieży zawodami morskimi widziałem konieczność kształcenia także oficerów na statki UE, a nawet na potrzeby globalne.”
To właśnie te idee realizował przez lata – pracując w Wyższej Szkole, a później Akademii Morskiej, będąc kreatorem i mentorem, inspirując tych, którzy morską uczelnią dowodzą dzisiaj, którzy wyznaczają trendy i zmieniają obecnie jej oblicze.
To właśnie dziedzictwo profesora nie pozwala stać w miejscu, każe bezustannie rozwijać się i dążyć do pogłębiania wiedzy, rozwoju naukowego, kultywowania służby w imię lepszego, bezpieczniejszego, bardziej stabilnego jutra.
To właśnie te idee realizował przez lata – pracując w Wyższej Szkole, a później Akademii Morskiej, będąc kreatorem i mentorem, inspirując tych, którzy morską uczelnią dowodzą dzisiaj, którzy wyznaczają trendy i zmieniają obecnie jej oblicze.
To właśnie dziedzictwo profesora nie pozwala stać w miejscu, każe bezustannie rozwijać się i dążyć do pogłębiania wiedzy, rozwoju naukowego, kultywowania służby w imię lepszego, bezpieczniejszego, bardziej stabilnego jutra.
Uznanie wybitnych zasług
Senat Akademii Morskiej w Szczecinie, uchwałą z dnia 16 marca 2022 r., po zapoznaniu się z opiniami recenzentów, opinią Senatu Uniwersytetu Morskiego w Gdyni oraz opinią Senatu Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, w uznaniu wybitnych zasług w tworzeniu wyższego szkolnictwa morskiego, a przede wszystkim w uznaniu wkładu i zaangażowania w rozwój Akademii Morskiej w Szczecinie, jednogłośnie nadał tytuł doktora honoris causa Akademii Morskiej w Szczecinie prof. dr. kpt. ż.w. Aleksandrowi Hubertowi Walczakowi.
30 maja, podczas uroczystego posiedzenia Senatu – przypadającego z okazji jubileuszu 75 lat szkolnictwa morskiego na Pomorzu Zachodnim – tytuł został przekazany na ręce córki profesora, który w uroczystości nadania tytułu niestety nie mógł wziąć udziału osobiście. – Tata zawsze powtarza, że jego dokonania nie byłyby możliwe, gdyby nie ludzie, z którymi przez lata pracował w tej uczelni – mówiła prof. Aleksandra Walczak. – Na pytanie „co robi mój tata”, zawsze odpowiadałam: uczy ludzi, jak kierować statkiem. Uważam, że Wyższa Szkoła, obecnie Akademia, a wkrótce Politechnika – to największy statek, jakim dowodził, co stało się dziełem jego życia – dodawała. Na uroczystości zgromadzili się oprócz członków Senatu Akademii Morskiej – przyjaciele, współpracownicy, rodzina profesora: obok jego córki, także żona, prof. Maria Czerapaniak-Walczak, kapitanowie czy wychowankowie. Wydarzenie swoją obecnością uświetnił także sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury, Marek Gróbarczyk. Wydarzenie poprowadził prorektor ds. nauki AMS, dr hab. inż. Artur Bejger, prof. AMS. Podczas uroczystości obecni byli także recenzenci dorobku profesora: prof. dr hab. inż. kpt. ż.w. Stanisław Gucma, kontradmirał prof. dr hab. Tomasz Szubrycht, prof. dr hab. inż. kpt. ż.w. Adam Weintrit.
Mimo że laureata zabrakło na Sali Senatu osobiście, zgromadzeni goście mogli wysłuchać jego wykładu mistrzowskiego z nagrania wykonanego przed kilkoma tygodniami. – Wielkim szczęściem było dla mnie współtworzyć tę historię. Dziękuję Wam za to i cieszę się, że mogę wraz z tym podziękowaniem życzyć Wam kolejnych jubileuszy, kolejnych satysfakcji akademickich oraz długiej listy doktorów honorowych. Takich, jak ja! – zakończył swój wykład profesor, żartując w swoim stylu, czym ujął uczestników.
Przed Salą Senatu, a od 1 czerwca 2022 roku w holu Biblioteki Głównej Akademii Morskiej w Szczecinie (ul. Pobożnego 11), będzie można oglądać wystawę poświęconą pracy profesora Walczaka.
W latach 1947-1957 odbywał zawodową służbę wojskową w Marynarce Wojennej, między innymi jako zastępca dowódcy ORP „Błyskawica”, Flagowy Nawigator Floty oraz kierownik katedry i pierwszy dziekan Wydziału Nawigacji i Łączności Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, której był współtwórcą (1955).
Od roku 1957 pracował na przemian w szkolnictwie morskim i na statkach armatorów rybackich i handlowych (PSRM, PLO, PŻM). Ponad 12 lat pływał na różnych typach statków, w tym 8 lat jako kapitan.
Wykształcił tysiące oficerów floty wojennej, handlowej i rybackiej. Autor wielu planów i programów studiów na kierunku nawigacja. Oprócz przedmiotów nautycznych prowadził zajęcia z metodologii badań naukowych i seminaria (inżynierskie, magisterskie, doktoranckie).
W swym dorobku naukowym posiada ponad 250 publikacji, w tym 35 książek, monografii i skryptów. Wypromował 7 doktorów oraz ponad 400 magistrów i inżynierów.
Głównym kierunkiem Jego zainteresowań naukowych jest bezpieczeństwo żeglugi – podstawowy problem badawczy nawigacji morskiej.
Członek II, VII i VIII kadencji Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, Członek zarządu World Maritime University w Malmo (1983--1987), stały przedstawiciel Polski przy Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w Londynie (1984-1989), członek sekcji technicznej Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów Naukowych (1991-1993), przewodniczący Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Szczecina (1991-1996), prezes ZR Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Szczecinie (1974-1984) oraz prezes Szczecińskiego Klubu Kapitanów Żeglugi Wielkiej (1990-2005). Członek kilku towarzystw naukowych. Doktor honoris causa Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte (2015).
30 maja, podczas uroczystego posiedzenia Senatu – przypadającego z okazji jubileuszu 75 lat szkolnictwa morskiego na Pomorzu Zachodnim – tytuł został przekazany na ręce córki profesora, który w uroczystości nadania tytułu niestety nie mógł wziąć udziału osobiście. – Tata zawsze powtarza, że jego dokonania nie byłyby możliwe, gdyby nie ludzie, z którymi przez lata pracował w tej uczelni – mówiła prof. Aleksandra Walczak. – Na pytanie „co robi mój tata”, zawsze odpowiadałam: uczy ludzi, jak kierować statkiem. Uważam, że Wyższa Szkoła, obecnie Akademia, a wkrótce Politechnika – to największy statek, jakim dowodził, co stało się dziełem jego życia – dodawała. Na uroczystości zgromadzili się oprócz członków Senatu Akademii Morskiej – przyjaciele, współpracownicy, rodzina profesora: obok jego córki, także żona, prof. Maria Czerapaniak-Walczak, kapitanowie czy wychowankowie. Wydarzenie swoją obecnością uświetnił także sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury, Marek Gróbarczyk. Wydarzenie poprowadził prorektor ds. nauki AMS, dr hab. inż. Artur Bejger, prof. AMS. Podczas uroczystości obecni byli także recenzenci dorobku profesora: prof. dr hab. inż. kpt. ż.w. Stanisław Gucma, kontradmirał prof. dr hab. Tomasz Szubrycht, prof. dr hab. inż. kpt. ż.w. Adam Weintrit.
Mimo że laureata zabrakło na Sali Senatu osobiście, zgromadzeni goście mogli wysłuchać jego wykładu mistrzowskiego z nagrania wykonanego przed kilkoma tygodniami. – Wielkim szczęściem było dla mnie współtworzyć tę historię. Dziękuję Wam za to i cieszę się, że mogę wraz z tym podziękowaniem życzyć Wam kolejnych jubileuszy, kolejnych satysfakcji akademickich oraz długiej listy doktorów honorowych. Takich, jak ja! – zakończył swój wykład profesor, żartując w swoim stylu, czym ujął uczestników.
Przed Salą Senatu, a od 1 czerwca 2022 roku w holu Biblioteki Głównej Akademii Morskiej w Szczecinie (ul. Pobożnego 11), będzie można oglądać wystawę poświęconą pracy profesora Walczaka.
Sylwetka i dorobek naukowy Prof. dr kpt. ż.w. Aleksandra H. Walczaka
Prof. dr kpt. ż.w. Aleksander H. Walczak urodził się 8 stycznia 1930 roku w Grajewie. Jest absolwentem Wydziału Nawigacyjnego Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej (1951, I lokata) oraz Wydziału Morskiego WSE w Sopocie (1965). Doktorat uzyskał na Politechnice Szczecińskiej (1971), a w 1978 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.W latach 1947-1957 odbywał zawodową służbę wojskową w Marynarce Wojennej, między innymi jako zastępca dowódcy ORP „Błyskawica”, Flagowy Nawigator Floty oraz kierownik katedry i pierwszy dziekan Wydziału Nawigacji i Łączności Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, której był współtwórcą (1955).
Od roku 1957 pracował na przemian w szkolnictwie morskim i na statkach armatorów rybackich i handlowych (PSRM, PLO, PŻM). Ponad 12 lat pływał na różnych typach statków, w tym 8 lat jako kapitan.
Współtworzył wyższe szkolnictwo morskie w Polsce.
Pełnił funkcję dziekana Wydziału Nawigacyjnego (1969-1971), prorektora (1971-1978) oraz rektora (1978-1984 i 1990-1996) Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie.Wykształcił tysiące oficerów floty wojennej, handlowej i rybackiej. Autor wielu planów i programów studiów na kierunku nawigacja. Oprócz przedmiotów nautycznych prowadził zajęcia z metodologii badań naukowych i seminaria (inżynierskie, magisterskie, doktoranckie).
W swym dorobku naukowym posiada ponad 250 publikacji, w tym 35 książek, monografii i skryptów. Wypromował 7 doktorów oraz ponad 400 magistrów i inżynierów.
Głównym kierunkiem Jego zainteresowań naukowych jest bezpieczeństwo żeglugi – podstawowy problem badawczy nawigacji morskiej.
Członek II, VII i VIII kadencji Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, Członek zarządu World Maritime University w Malmo (1983--1987), stały przedstawiciel Polski przy Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w Londynie (1984-1989), członek sekcji technicznej Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów Naukowych (1991-1993), przewodniczący Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Szczecina (1991-1996), prezes ZR Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Szczecinie (1974-1984) oraz prezes Szczecińskiego Klubu Kapitanów Żeglugi Wielkiej (1990-2005). Członek kilku towarzystw naukowych. Doktor honoris causa Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte (2015).